Fundusz Pomocowy – Jesień ’22 – zrealizowane projekty

Projekt realizowany w województwie lubelskim Celem projektu jest przeciwdziałanie negatywnym skutkom pandemii w obszarze zdrowia psychicznego oraz bezpieczeństwa cyfrowego 60 dzieci i młodzieży.

Działania w projekcie mają na celu ZMIANĘ SPOŁECZNĄ – Zmianę sposobu myślenia dzieci i młodzieży oraz postrzegania przez nich Internetu jako źródła spędzania wolnego czasu. Działania zminimalizują niekorzystny wpływ pandemii COVID-19 w obszarze rozwoju społecznego dzieci i młodzieży, w tym wpływ Internetu i social media na dobrostan psychiczny.Dzieci nauczą się bezpiecznego poruszania w świecie cyfrowym.

Zrealizowane zostaną:

1. Warsztaty z zakresu bezpiecznego korzystania z Internetu
2. Program wsparcia psychologicznego

W ramach projektu przewidziane jest również wsparcie instytucjonalne Fundacji. 

Celem projektu jest integracja uczestników ze społecznością lokalną poprzez kulturę.

Jego głównymi odbiorcami będzie młodzież z niepełnosprawnością intelektualną ze Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego nr 1 w Lublinie. Weźmie ona udział w cyklu warsztatów artystycznych, rozbudzających kreatywność i zainteresowanie w kierunku tworzenia kultury, zakończonych wystawą, której uroczysty wernisaż (otwarty dla mieszkańców miasta) uczestnicy będą przygotowywać wspólnie z opiekunami. Uczniowie przeprowadzą również warsztaty kulinarne dla mieszkańców Lublina. Elementem projektu będą także wyjścia/wyjazdy do miejsc kultury, które umożliwią korzystanie z dóbr kultury. 

Głównym celem projektu jest zwiększenie aktywności społecznej na rzecz lokalnych społeczności 140 uczniów w wieku 11-18 lat z 7 szkół z terenów wiejskich  w województwie śląskim.

Działania w projekcie obejmą:

• przygotowanie merytoryczne młodzieży dotyczące aktywności społecznej i organizacji wolontariatu na rzecz lokalnego środowiska
• realizację 14 akcji na rzecz osób starszych i w trudnej sytuacji
• wsparcie merytoryczne min.14 pracowników szkolnych pracujących z młodzieżą

Przewidziano też wsparcie instytucjonalne dla fundacji.

Celem projektu jest aktywizacja do konstruktywnych działań pozalekcyjnych oraz przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu dzieci ze szkół podstawowych w dzielnicy Śródmieście w Warszawie, rozwój ich kompetencji społecznych i emocjonalnych, w szczególności wzrost poczucia wartości i sprawczości uczestników. Projekt przynieść ma zwiększoną chęć udziału dzieci w inicjatywach społeczno-edukacyjnych w ogóle oraz zbudować relacje z prowadzącymi z fundacji i młodymi wolontariuszami. Projekt dotyczy organizacji zajęć pozaszkolnych dla dzieci i młodzieży z grupy docelowej i obejmuje organizację:

• aktywności na świeżym powietrzu podczas ferii zimowych w lutym 2023 r.
• aktywności popołudniowych z elementami integracji z dziećmi już związanymi z Fundacją –  raz w tygodniu w II semestrze roku szkolnego 2022/23 – na podwórku między blokami oraz w siedzibie fundacji. 

W rezultacie, dzieci będą mogły rozwijać swoje pasje przy wsparciu życzliwych dorosłych, poczują się zadbane emocjonalnie i włączone do lokalnej społeczności dzielnicy Ujazdów.

Projekt będzie realizowany w dwóch Młodzieżowych Ośrodkach Wychowawczych – Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym im. J Korczaka w Szczecinie (dla dziewcząt) oraz Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym w Trzebieży. Pierwszym i głównym adresatem będą wychowankowie – młodzież zagrożona wykluczeniem społecznym borykająca się z wieloma problemami natury społecznej, psychicznej. Drugim adresatem będzie kadra wychowawcza w tych ośrodkach, która mając codzienną styczność z wychowankami, boryka się z wieloma problemami natury psychologicznej i emocjonalnej. 

Celem projektu jest zapewnienie wychowankom zajęć wzmacniających, terapeutycznych ze względu na trudność w dostępie do pomocy psychologicznej, zajęć na temat zwalczania stresu, radzenia sobie z emocjami i agresją, nauka nawiązywania relacji, dbania o własne i innych potrzeby, a także zajęć z zakresu nauki budowania zdrowych nawyków, sposobów na zdrowy i bezpieczny relaks oraz profilaktykę uzależnień (m.in. od internetu). Projekt ma za cel zapewnić wsparcie psychologiczne także kadrze pedagogicznej. 

Projekt dotyczy objęcia wsparciem psychologicznym 14 wychowanków Domu Dziecka w Łęczycy w województwie łódzkim, w różnym wieku, oraz zwiększenia kompetencji wychowawców i koordynatorów pracujących z dziećmi i młodzieżą w placówkach. Celem projektu jest przeciwdziałanie wykluczeniu wychowanków pieczy zastępczej, poprawa ich stanu emocjonalnego, profilaktyka uzależnień cyfrowych oraz wypracowanie wraz z kadrą skutecznych mechanizmów zabezpieczających dzieci i młodzież przed wykluczeniem i pogorszeniem zdrowia psychicznego. Zmiany jakich dokona projekt, to wypracowanie i wdrożenie mechanizmów chroniących dzieci i młodzież przed uzależnieniem cyfrowym oraz nawiązanie współpracy placówek z ośrodkami udzielającymi wsparcia psychologicznego, co przyczyni się do szybkiego i sprawnego reagowania na potrzeby dzieci w przyszłości. 

W ramach projektu grupa 15 dzieci w wieku 3-6 lat dotychczas wykluczonych z przedszkolnej edukacji formalnej i kontaktów rówieśniczych, zdobędzie wiedzę, umiejętności i relacje, które wyrównają ich deficyty i zapobiegną późniejszej defaworyzacji, zaś szersza społeczność rodzicielska z terenu Pogórza Izerskiego (ok. 150 osób) pozna i doświadczy potencjału edukacji leśnej oraz „komunikacji bez przemocy” (NVC).

Projekt obejmuje:

• cykliczne warsztaty dla grupy ok. 15 dzieci 3-6 lat z regionu Pogórza Izerskiego (80 spotkań przez 8 m-cy). Dzieci będą się spotykały 2 x w tygodniu na 4h. W czasie zajęć prowadzonych w sali i lesie, doświadczania „komunikacji bez przemocy”, wypraw po okolicy i obserwacji przyrody, dzieci w bezpiecznej atmosferze zawiążą pierwsze relacje rówieśnicze, nadrabiając deficyty edukacyjne oraz rozwojowe i zdobędą nowe umiejętności.
• 3 wydarzenia otwarte (rodzinny spacer zimowy, wiosenny, letni) dla rodzin dzieci w wieku 3-6 lat (ok. 150 osób).
• warsztaty “komunikacji bez przemocy”(NVC) dla grona rodziców i osób pracujących z dziećmi (25 osób).

Program tutoringu szkolnego to przygotowanie nauczycieli i szkoły do objęcia uczniów indywidualną opieką polegającą na budowaniu relacji pomiędzy podopiecznym a dorosłym, których celem jest odkrycie i rozwój potencjału wychowanka.   Celem projektu jest wdrożenie tutoringu w dwóch szkołach w średniej wielkości miejscowościach w województwie dolnośląskim. 

Wybrani pracownicy (ok. 30 0sób) wezmą udział w 64 godzinnym kursie tutorskim, Tutoring szkolny doprowadzi do rozwoju kompetencji wychowawczych nauczycieli, spowoduje rozwój samodzielności, odpowiedzialności życiowej i autonomii u uczniów, pozwoli na przyjęcie odpowiedzialności za proces własnego rozwoju i uczenia się. Tutoring poprawia atmosferę w szkole, buduje trwałe relacje, daje większe poczucie bezpieczeństwa i zaufania. Stanowi doskonałe narzędzie profilaktyki agresji, przemocy, mowy nienawiści, zachowań ryzykownych, zapobiega wypaleniu zawodowemu u nauczycieli. 

Celem projektu jest przeciwdziałanie izolacji społecznej spowodowanej epidemią wśród dzieci w środowiskach lokalnych, w szczególności na obszarach zagrożonych wykluczeniem społecznym (obszary byłego PGR w województwie zachodniopomorskim) poprzez organizację atrakcyjnych zajęć wspierających edukację szkolną i wyrównującą szanse edukacyjne dzieci, które z powodu pandemii miały ograniczony dostęp do edukacji, nowoczesnych narzędzi i laboratoriów. 

Projekt adresowany jest do dzieci dzieci i młodzieży które przejawiają zachowania alienacji rówieśniczej, symptomy uzależn. od komputerów, wycofania społecznego. Zostanie to osiągnięte poprzez rozwój zainteresowań matematyczno-technicznych – robotykę, budowania i programowania robotów. Zmianą będzie rozwój zainteresowań, nawiązywanie relacji koleżeńskich, wzrost współpracy w grupie.

Projekt adresowany jest przede wszystkim do dzieci w wieku 8-13 funkcjonujących w środowiskach o dużym nasileniu problemów społecznych (m.in. szkoły na Woli i Pradze Północ w Warszawie) gdzie – oprócz dysfunkcji rodzinnych – przez pedagogów i psychologów szkolnych zgłaszane są liczne sytuacje cyberprzemocy rówieśniczej oraz innych trudnych sytuacji w sieci. 

Głównym celem projektu jest wzmacnianie sprawczości dzieci w zakresie bezpiecznego i satysfakcjonującego korzystania z internetu poprzez:

• udział dzieci z klas 2-4 w edukacyjnych pokojach zagadek i 3-godzinnych warsztatach dramowych
• udział uczniów klas 5-7 w 2-godzinnych warsztatach dramowych oraz omówieniach w podgrupach
• realizację konsultacji dla wychowawców klas objętych programem

Celem projektu  jest również wzmocnienie dialogu rodziców i dzieci w obszarze korzystania z sieci oraz obalenie popularnych mitów na temat nowych technologii. Rodziców wezmą udział w webinarach “Jak rozmawiać z dziećmi/nastolatkami o internecie”.

Główną grupą adresatów zadania są dzieci i młodzież mieszkająca w ośrodku dla Uchodźców w Dębaku. Dzieci i młodzież stanowi ok 70% osób mieszkających w ośrodku, który posiada warunki do przyjęcia ok 200 osób. Rotacja mieszkańców jest bardzo duża. Mieszkańcy ośrodka przeważnie pochodzą z Czeczenii, Ukrainy a także Azji czy Afryki. Rodziny poszukuje schronienia z powodu represji lub prześladowań. Niektóre dzieci przeżywają traumę, szok związany z sytuacją od której uciekły. Do tego pozostając w ośrodku ze względu na niepewną przyszłość przeżywają ogromny stres i niepokój. Mieszkańcy ośrodka to grupa różnorodna pod względem wieku, kultury, umiejętności językowych czy biografii edukacyjnych. Dzieci stanowią szczególną grupę obarczoną ryzykiem przedwczesnego wypadnięcia z systemu edukacji, podejmowania zachowań ryzykownych lub społecznie nieakceptowanych. Wysoki poziom stresu wynikający z obciążenia nauki w języku polskim, kontaktu z polskimi rówieśnikami i braku poczucia bezpieczeństwa w nowym środowisku, jak i problemy, z którymi borykają się rodzice, negatywnie odbijają się na kondycji psychicznej, zachowaniu i relacjach społecznych małych uchodźców. Niski poziom poczucia własnej wartości, chwiejne stany emocjonalne, apatia czy nadpobudliwość, często są powodem niechęci do edukacji, podejmowania aktywności czy nawiązywania relacji z otoczeniem. Odbiorcy projektu to grupa, która potrzebuje poczucia bezpieczeństwa i stałości, jasno określonych zasad oraz indywidualnego podejścia.

Osią projektu jest świetlica – program zajęć edukacyjno-wychowawczych i profilaktycznych skierowanych do dzieci i młodzieży mieszkających w ośrodku. Zajęcia odbywają się trzy razy w tygodniu. Mają na celu podniesienie kompetencji społecznych i komunikacyjnych, pomoc w odrabianiu lekcji, zapewnienie bezpiecznych warunków do zabawy i rozwoju oraz wzmocnienie oddziaływań wychowawczych. Towarzyszą im wycieczki, dzięki którym rodziny w aktywny sposób poznają przestrzeń miasta, polską kulturę i uczestniczą w życiu kulturalnym i społecznym lokalnego środowiska. Działaniom towarzyszy asystent indywidualnej pracy z dzieckiem i rodziną oraz asystent kulturowy. Program koncentruje się na wyrównywaniu kompetencji szkolnych, rozwoju oraz rozwijaniu zainteresowań i umiejętności.

Projekt jest oddolną inicjatywą wsparcia 94 uczniów z dwóch szkół: Szkoły podstawowej im. Jana Pawła II w Sierakoścach (pow. przemyski) i Szkoły Podstawowej im . kpt. Ważnego w Sośnicy (pow. jarosławski) w województwie podkarpackim. 

Celem projektu jest zmniejszenie strat edukacyjnych powstałych u uczniów tych. szkół w wyniku pandemii covid-19. W szczególności chodzi o ograniczenie: skutków braku aktywności fizycznej (pogłębienie się wad postawy i otyłości) oraz negatywnych psychologicznych konsekwencji nauczania zdalnego, izolacji i znacznego ograniczenia relacji koleżeńskich. W ramach projektu dzieci wezmą udział w zajęciach pozalekcyjnych – ruchowych, ale też plastycznych i teatralnych.

Celem projektu jest przeprowadzenie warsztatów w ramach edukacji pozaformalnej skierowanych do grupy 10 dzieci i młodzieży, które w wyniku wykluczenia społecznego nie mają możliwości rozwijania swych talentów w zakresie sztuki.10 uczestników projektu, to podopieczni fundacji, którzy  wykazują zainteresowania i talenty artystyczne, ale poprzez brak jakiegokolwiek sprawnego sprzętu graficznego są wykluczeni cyfrowo i nie mogą rozwijać swego uczestnictwa w kulturze. Projekt, rozwiąże problem, jakim jest brak dostępu do narzędzi i interakcji ze światem zewnętrznym oraz do pozaszkolnej nauki zdalnej, która rozwijana i wspierana może w przyszłości pozwolić uczestnikom zamienić artystyczną pasję w sposób na życie zawodowe, poprzez zapewnienie uczestnikom sprzętu niezbędnego do rozwoju artystycznego, wspierania uczestnictwa w kulturze i sztuce oraz kontaktu z profesjonalnym środowiskiem artystycznym. Dodatkowo opracowane zostaną i upowszechnione materiały i pomoce dydaktyczne do prowadzenia zajęć on-line z dziećmi i młodzieżą wykorzystujące bezpłatne programy graficzne. Uczestnicy we współpracy z wolontariuszami – studentami grafiki, zaprojektują wspólnie kalendarz na 2024 rok, który następnie zostanie wydrukowany. Projekt pozwoli również na podzielenie się dobrymi praktykami w zakresie prowadzenia warsztatów grafiki/ ilustracji digitalowej we współpracy z wolontariuszami ze środowiska artystycznego.

Celem projektu jest zwiększenie wiedzy i umiejętności życiowych, poprawa funkcjonowania psychicznego i społecznego oraz aktywizacja dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną. W ramach projektu planowane są trzy wycieczki krajoznawcze: pieszo-rowerowa do Muzeum Leśnego w Zalutyniu, autokarowe do Lublina i Warszawy. W ramach zajęć pozalekcyjnych przeprowadzone będą warsztaty arteterapeutyczne z ceramiki i  trening umiejętności społecznych. Poprzez udział w projekcie uczniowie pogłębią wiedzę na temat środowiska społeczno-przyrodniczego, nabędą umiejętność radzenia sobie z emocjami, zdobędą kompetencje społeczne potrzebne w codziennym życiu, rozwiną swoje zainteresowania. Projekt będzie realizowany we współpracy ze Specjalnym Ośrodkiem Szkolno – Wychowawczym w Zalutyniu. 

Celem projektu jest zmniejszanie strat edukacyjnych powstałych w wyniku pandemii COVID-19 wśród dzieci ze środowisk zagrożonych wykluczeniem społecznym zamieszkujących enklawy biedy warszawskiego Śródmieścia.

Zaplanowano zajęcia edukacyjne, zajęcia sportowe oraz zajęcia komputerowe wspierające kompetencje edukacyjne dzieci. Zajęcia zostaną przeprowadzone w Specjalistycznych  Placówkach Wsparcia Dziennego Powiślańskiej Fundacji Społecznej. Zatrudnieni tam wychowawcy na bieżącą będą kontaktować się z nauczycielami dzieci – uczestniczących w projekcie w celu określenia ich potrzeb edukacyjnych.   

Działania zmniejszą wykluczenie cyfrowe dzieci z najbiedniejszych rodzin, skompensują braki w postępie edukacyjnym oraz wesprą rozwój dzieci.

Zaplanowane zostało wsparcie instytucjonalne w formie dofinansowania opłat za czynsz i media, zakupu telefonów oraz materiałów promocyjnych.

Program Społecznego Warsztatu Szkutniczego polega na stworzeniu przy placówce wsparcia dziennego „Bliźniak”, prowadzonej przez Fundację w północnej części dzielnicy Śródmieście w Lublinie charakteryzującej się wysokim nasileniem różnych problemów społecznych, miejsca do realizacji edukacyjnych i integrujących społecznie zajęć szkutniczych, czyli związanych z budową i naprawą łodzi. W czasie wspólnych zajęć społeczność zgromadzona wokół placówki własnymi siłami wyremontuje używaną łódkę żaglową. Uczestnikami warsztatów będzie młodzież w wieku 10 – 15 lat oraz rodzice.

Udział w warsztatach szkutniczych, w czasie których uczestnicy wspólnie wyremontują używaną łódź przeciwdziała negatywnym skutkom izolacji społecznej, pozwala na bezpieczne interakcje społeczne, w sposób innowacyjny zapewnia integrujące doświadczenie tworzenia czegoś, co jest większe niż my sami (w sensie dosłownym i przenośnym), bardzo ważne doświadczenie posiadania twórczego wpływu na rzeczywistość i nabycie kompetencji społecznych (oraz technicznych).

Uczestnikami projektu będą podopieczni 3 warszawskich “Gniazd” w wieku 10-16 lat i pedagodzy tam pracujący. “Gniazda” to specjalistyczne placówki wsparcia dziennego (świetlice socjoterapeutyczne). Ich zadanie to wspieranie rodziny w sprawowaniu jej podstawowych funkcji, pomoc rodzinie i dzieciom,  współpraca ze szkołą, ośrodkami pomocy społecznej i innymi instytucjami poprzez działania wychowawcze, opiekuńcze, edukacyjne, socjoterapeutyczne i kompensacyjne. Do świetlic uczęszczają dzieci i młodzież z rodzin dysfunkcyjnych i niewydolnych wychowawczo (alkohol, narkotyki, przemoc), ubogich, dotkniętych bezrobociem i/lub niepełnosprawnością. 

W ramach projektu powstanie narzędzie o atrakcyjnej formie wirtualnego escape room-u poruszające ważne dla młodzieży tematy.  Pilotaż obejmie 24 uczniów, korzystających ze wsparcia świetlic socjoterapeutycznych 9 pedagogów. Kurs obejmie 5 modułów – wirtualnych escape roomów odpowiadającym pięciu największym problemom i wyzwaniom w korzystaniu z Internetu, które nasiliły się w czasie pandemii. Tematy: wizerunek, wzory do naśladowania, sexting, cyberprzemoc, fake newsy. Kompetencje cyfrowe i medialne podniesie minimum 30 odbiorców bezpośrednich. Po pilotażu narzędzie edukacyjne będzie służyło do pracy z młodzieżą zagrożoną wykluczeniem społecznym zarówno w edukacji formalnej jak i nieformalnej.  

“DIA-logos” to inicjatywa obywatelska na rzecz łagodzenia skutków negat.  wpływu pandemii COVID-19 w obszarze eduk. i rozwoju społecznego dzieci i młodzieży z miejscowości do 50 tys. mieszkańców, a także ze środowisk zagroż.  wykluczeniem społ.

W ramach projektu: 1. cykl warsztatów wspierających z „Porozumienia się bez przemocy”; 2. cykl warsztatów angażujących uczniów (U), rodziców (R) i nauczycieli (N), których celem będzie wspólna praca nad papierową i elektr. wersją poradnika „DIA-logos, czyli jak mówić językiem żyrafy” oraz 3.  konferencja „DIA-logos, czyli RELACJE, a nie racje”, którą U  –  przy wsparciu uczestniczących w pr. N i R – zorganiz. dla min. 200 os. zaangażowanych w procesy wychowawcze (R, N, pedagogów, psych. oraz dyrektorów szkół i innych dział.  w obszarze edukacji).

brak informacji

brak informacji

brak informacji

brak informacji

brak informacji

brak informacji

brak informacji

brak informacji